Chów wsobny (ang. inbreeding) – zwany także kojarzeniem krewniaczym, krzyżowanie blisko spokrewnionych osobników. Chów wsobny jest metodą pozyskiwania tzw. czystych linii - czyli roślin o dużym stopniu homozygotyczności. U roślin obcopylnych - a do takich należą konopie - zawsze prowadzi do osłabienia żywotności roślin -> depresji wsobnej
Może być prowadzony poprzez samozapylenie roślin - selfing lub krzyżowanie - w obrębie potomstwa dwu roślin - chów siostrzany, przy czym wymuszone samozapylenie roślin prowadzi do zdecydowanie szybszego wzrostu homozygotyczności
Porównanie współczynnika wsobnosci przy różnych systemach hodowli wsobnej
Zmiana częstości występowania heterozygot przy różnych schematach rozmnażania - selfing - full sib = siostrzany
Efekty Chowu wsobnego.
Utrwalenie genotypu i homozygotyczność linii. Jest to także główny cel chowu wsobnego.
Rozbicie populacji na zróżnicowane linie wsobne np. nawet -> krótkotrwały chów wsobny np pojedyncze samozapylenie może być pomocne w identyfikacji poszukiwanych kombinacji cech u potomstwa - przede wszystkim homozygot recesywnych
Eliminacja szkodliwych recesywnych genów. Osobniki z nimi ujawniają się podczas chowu wsobnego i w wypadkach gdy są to geny lealne homozygoty względem ich są samoistnie eliminowane.