Forum Haszysz

Podstawy
Za gorąco

Spójrz dokładnie poniżej i zobaczysz brązowe krawędzie liścia, które są przejawami nacisku gorąca. To uszkodzenie wygląda jak przenawożenie, chyba, że następuje tylko na szczycie roślin najbliżej lamp. Jest tylko jedno rozwiązanie ...podniesienie lampy od roślin, albo obniżenie roślin. Przenawożenie
Jest dobra szansa, że ten liść został spalony przez za wysokie stężenie nawozów. Te symptomy są widoczne kiedy koncentracja EC nawozów jest zbyt wysoka To jest początek spalenia nawozem. To wskazuje, że rośliny mają wszystkie składniki odżywcze, które mogą użyć i jest drobny nadmiar. Wystarczy zmniejszyć koncentracje nawozu i problem powinien zniknąć. Jeżeli rośliny nigdy nie stają się gorsze niż liść po lewej (zdjęcie poniżej), wtedy rośliny są prawdopodobnie w porządku. Po prawej stronie widać zdecydowany problem z przenawożeniem. Wysoki poziom składników odżywczych gromadzi się w liściach i powoduje ich wysuszanie i spalanie jako pokazano tutaj. Musisz przepłukać rośliny czystą wodą natychmiast, by pozwolić korzenia wyzdrowieć i zapobiec dalszym uszkodzenia Złe pH
Oba liście na zdjęciu poniżej pochodzą od tej samej rośliny. To mogłoby być przenawożenie, ale prawdopodobniejsze jest złe pH. Zbyt wysoki albo zbyt niski poziom pH może spowodować iż roślina przestanie pobierać substancje odżywcze z nawozu i mogą stać się one toksyczne dla rośliny. Wtedy często zdarza się, ze hodowca próbuje uzupełnić niedobory przez dodawanie więcej nawozów, przez co pogarsza tylko sytuacje. Deficyty poszczególnych składników
Elementy mobilne: Deficyt elementów mobilnych częściej ujawnia się w starszych liściach, ponieważ będą one transportowane przez roślinę do młodszych liści

Azot (N)
Azot może być znaleziony zarówno w organicznych i nieorganicznych formach w roślinie i łączy się z węglem, wodorem, tlenem i czasami siarka, by utworzyć aminokwasy, amino enzymy, kwasy nukleinowe , chlorofil, alkaloidy. Rośliny potrzebują dużo azotu podczas wegetacji, ale łatwo przesadzić. Dodałeś zbyt dużo? przepłucz ziemię wodą. Zbyt wiele azotu opóźnia kwitnienie. W późnym kwitnięciu dla lepszego smaku, można pozwolić na deficyt azotu.

Deficyt azotu
Przejawia się brakiem wigoru, powolnym wzrostem, rośliny są słabe i hamują rozwój. Jakość i zbiór będą znacząco zmniejszone. Starsze liście żółkną od braku chlorofilu. Rośliny maja jasno zielone lub żółte starsze liście, mogą uschnąć i odpaść z rośliny. Krawędzie liści nie będą się zwijać. Łodygi, i powierzchnie niższych liści mogą stać się purpurowe. Jak widac na zdjeciu ponizej pobor azotu z lisci podczas ostatniej fazy kwitnienia jest w 100% normalny Nadmiar azotu
Liście są często ciemno zielone. Jeżeli nadmiar jest surowy, liście będą schły i zacząć odpadać. System korzeniowy pogarsza się po czasie. Kwiaty są zniekształcone, z załamaniem się naczyniowej tkanki ograniczającej pobór wody. Odporność na stres jest drastycznie zmniejszona.

Fosfor (P)
Fosfor jest częścią składową pewnych enzymów i białek, (ATP), kwasów rybonukleidowych (RNA), kwasów dezoksyrybonukleinowych (DNA).

Deficyt fosforu
Na zdjęciu poniżej widać niedobór fosforu podczas kwitnięcia. Lisie są ciemno zielone albo czerwone / purpurowe i mogą zżółknąć. Liście mogą zwinąć się zbrązowieć i umrzeć. Mały kwiaty są innym głównym symptomem. Braki fosforu powodują powolny wzrost, słabe i karłowate rośliny z ciemną zieloną albo purpurową pigmentacją w starszych liściach i łodygach. Drobne braki podczas kwitnięcia sa normalne, ale zbyt duże nie powinny być tolerowane. Czerwone łodygi są normalne dla wielu odmian, mogą tez być symptomem niedoboru N, K i Mg , wiec nie są niezawodnym znakiem niedoboru fosforu. Zbyt dużo fosforu może prowadzić do deficytu żelaza. Całkowity ciemny zielony kolor z purpurowym, czerwonym, albo niebieskim odcieniem jest częstym znakiem braku fosforu. Niektóre rośliny odpowiadają na brak fosforu przez żółknięcie liści zamiast barwienia na fioletowo. Barwienie na fioletowo jest naturalne dla niektórych odmian. Na zdjęciu poniżej widać niedobór fosforu podczas wzrostu wegetatywnego. Wielu ludzi myli go z grzybem, uszkodzenie występuje blisko końcowki liscia, jest koloru szarego z bardzo kruchą budową . Nadmiar fosforu
Ten problem jest rzadki i zwykle wywołany przez nieprawidłowy poziom pH. Zbędny fosfor może przeszkadzać w dostępności i stabilność miedzi i cynku.

Potas(K)
Potas jest włączony w utrzymywanie stanu wody rośliny, ciśnienie jej komórek i otwieranie i zamykanie porów. Potas jest wymagany w akumulacji i przemieszczaniu węglowodanów. Brak potasu zmniejszy plon i jakość

Deficyt potasu
Starsze liście są początkowo dotknięte blednięciem ale wkrótce rozwijają ciemne uszkodzenia (martwa tkanka). Najpierw widoczny na końcówkach i krawędziach liści. Łodyga i gałęzie mogą stać się słabe i łamliwe, roślina może też wyciągać się. Roślina stanie się podatna na choroby i toksyczność. W dodatku do wyglądu jak przy braku żelaza, końcówki liści zwijają się, a krawędzie spalają się i umierają. Zbyt dużo sodu (Na) przemieszcza potas (K), powodując jego brak. Deficyt potasu może spowodować tez zbyt dużo wapnia (Ca) albo azotu amonowego Nadmiar potasu
Zwykle nie wchłaniany nadmiernie przez rośliny. Zbędny potas może pogorszyć pobieranie magnezu, manganu, cynku i żelaza oraz polepszyć dostępność wapnia.

Magnez(Mg)
Magnez jest częścią składową cząsteczki chlorofilu i służy jako kofaktor w większości enzymów.

Deficyt magnezu
Brak magnezu możne objawić się żółknięciem (które może obrócić się brązowienie) starszych liści. Starsze liście będą pierwszymi, które zostaną zaatakowane. Zaczynając na krawędziach liścia albo końcówce i postępując do wnętrza między żyłami. Zauważ jak żyły pozostają nieco zielone, jak widać na zdjęciu poniżej (pierwsze od góry). Zauważ jak na zdjęciu 2 i 3 od góry liście zwijają się w górę, to brak magnezu ! Końcówki mogą się zawijać. To może szybko zostać naprawione przez podlewanie z 1 łyżka stołowa soli Epsom na 4 litry wody. Spróbuj nawożenia dolistnego . W ten sposób rośliny dostana cały azot i magnez jaki potrzebują. Rośliny mogą być spryskiwane roztworem 1/2 łyżeczka do herbaty soli Epsom (rozpuszczonej w gorącej wodzie). Kiedy mieszasz ziemie, użyj 2 wapna palonego łyżeczki do herbaty dolomitu na 4 litry ziemi. Jeżeli początkowa woda ma ponad 200 ppm, która jest dość twardą wodą, może zamknąć pobór mg i wapnia w wodzie. Albo dodaj 1/4 łyżeczki do herbaty soli Epsom na 4 liry wody albo dodaj wapnia { obie metody skutecznie zmniejsza zamkniecie, albo zainwestuj w filtr odwróconej osmozy. Pobór Mg może zostać zamknięty przez zbyt dużo Ca, Cl albo N. Nie przesadzaj z Mg albo pozbawisz roślinę innych pierwiastków. Deficyt magnezu
Toksyczność magnezu jest rzadka i ogólnie słabo dostrzegalna. Ekstremalnie wysokie poziomy będą zwalczały inne jony w mieszaninie.

Cynk (Zn)
Cynk gra role w tych samych funkcjach enzymu jak mangan i magnez. Więcej niż osiemdziesiąt enzymów zawiera ciasno związany podstawowy dla ich funkcji cynk. Cynk uczestniczy w formacji chlorofilu i pomaga zapobiec jego zniszczeniu.

Deficyt cynku
Braki ukazują się na młodych liściach, zmniejsza się wielkości liścia i skracają się odstępy między kolejnymi piętrami. Krawędzie liścia często są powykręcane albo pomarszczone. W ciężkich przypadkach umierają. Deficyt cynku może tez być spowodowany przez za wysokie pH. Braki Zn, Fe i Mn często następują razem i są zwykle od wysokiego pH. Obniż pH, jeżeli to jest problemem substancje staną się dostępne dla rośliny. Jeżeli roślina wygląda naprawdę źle, użyj odżywiania dolistnego. Użyj cynku chelated. Brak cynku powoduje "mały liść"; młodsze liście są wyraźnie mniejsze niż normalnie Nadmiar cynku
Zbędny Cynk jest niezmiernie toksyczny i powoduje szybką śmierć. Zbędny cynk powoduje deficyt żelaza. Nadmiar spowoduje blednice u wrażliwszych roślin w Pierwiastki stałe. Pierwiastki stałe ukazują pierwsze symptomy na młodszych liściach, a następnie na całej roślinie.

Siarka (S)
Siarczan bierze udział w syntezie białek i jest częścią aminokwasów, cystyny i tiaminy, które są głównymi budulcami białek. Są aktywne w strukturze i metabolizmie rośliny. Są niezbędne w oddychaniu, syntezie i w rozpadzie kwasów tłuszczowych.

Deficyt siarki (S)
Głównym objawem jest żółknięcie całych liści włącznie z żyłkami, zwykle zaczynające się na młodych liściach. Końcówki liści mogą żółknąć i zwijać się w dół. Wynikiem deficytu siarki są jasno zielone owoce lub suche liście, wydłużone korzenie i zdrewniała łodyga. Jednakże ciężko jest to zauważyć na zdjęciu 19, łodyga w wyższych partiach jest purpurowa. Warto dodać, że różne odmiany konopi mają naturalnie purpurowa łodygę, lecz rozciąga się to na cała łodygę, a nie tylko na górna cześć, jak w przykładzie. Wapń (Cu)
Wapń odgrywa ważną rolę w podtrzymywaniu integralności komórkowej i przepuszczalności błon.

Deficyt wapnia (Ca)
Pierwsze na deficyt narażone są młode liście, stają się małe i zniekształcone lub mają nieregularne krawędzie, bądź martwe plamki. Rozwój kwiatów jest wstrzymany, gniją ich końcówki i/lub następuje gnicie i obumieranie korzenia. Deficyt powoduje obumieranie końcówek liści, końcówka liścia zawija się. Następuje także nekroza i chloroza, głównie na młodszych liściach. Objawy: na młodszych liściach rozwija się chloroza i zniekształcenia takie jak zmarszczki, karłowatość, rozwijanie się liści w kształcie pasków, pędy przestają rosnąć i zaczynają grubieć.

Nadmiar wapnia
Ciężko rozpoznać wizualnie,. Może wytrącać siarkę w roztworze i powodować mętnienie i zostawiać osad na zbiorniku. Nadmiar może powodować deficyt magnezu i potasu.

Żelazo (Fe)
żelazo jest niezbędnym komponentem w systemie enzymów rośliny do transportu elektronów, w celu przenoszenia elektronów podczas fotosyntezy i w ostatecznym oddychaniu. Jest katalizatorem w produkcji chlorofilu i jest niezbędny w redukcji siarczanów i azotanów oraz asymilacji.

Deficyt żelaza
-występuje chloroza podobna jak w wypadku deficytu magnezu, lecz na młodszych liściach -na liściach występuje chloroza (żółkniecie), głównie przy nerwach, zaczynające się w dolnych i środkowych liściach. Czynniki utrudniające absorpcję żelaza przez korzenie: za częste bądź zbyt intensywne podlewanie wodą, nadmierna ilość rozpuszczonych soli, nieodpowiedni drenaż, szkodniki, wysokie pH podłoża. Czynniki te mogą zostać łatwo poprawione poprzez dodanie suplementu z żelazem podczas następnego podlewania.

Wchłanianie się żelaza może być wstrzymane gdy pH wody lub gleby jest za wysokie. Jeżeli jest to niewystarczające, zmniejsz pH do ok. 6,5 i sprawdź czy nie dajesz za dużo fosforu, gdyż fosfor może blokować żelazo. Używaj żelaza, które jest chelatowane dla największej dostępności. Przeczytaj skład swojego nawozu - chelatowane żelazo może być pod nazwą "żelazo EDTA" ('iron EDTA'). Zbyt duża ilość żelaza, bez dodania fosforu może powodować niedobór fosforu.

Warto wiedzieć, ze przy dodawaniu żelaza do roztworu, nie powinno się dodawać w tym samym czasie nawozu. żelazo ma tendencje do wchodzenia w reakcje z wieloma innymi składnikami nawozów, co może powodować blokowanie wchłaniania składników. Zawsze zanim zmieszasz żelazo z nawozem przeczytaj skład. Nadmiar żelaza
Nadmiar żelaza jest rzadki, lecz może powodować brązowienie lub malutkie plamki na powierzchni liści.

Mangan (Mn)
Mangan bierze udział w procesie oksydoredukcyjnym w systemie transportu elektronów z syntezy. Biochemiczne badania dowodzą, że pierwiastek ten odgrywa strukturalną rolę w systemie błon chloroplastów, co więcej aktywuje liczne enzymy.

Deficyt Manganu
Chloroza na młodszych liściach, nekroza oraz postrzępione liście są typowymi symptomami deficytu. Wysoki poziom może powodować nierównomierną dystrybucję chlorofilu, czego rezultatem jest plamisty wygląd. Może również nastąpić ograniczony wzrost i zaburzenia w prawidłowym dojrzewaniu. -mangan blokuje się przy za wysokim pH i przy za dużej ilości żelaza . Należy używać chelatowanego manganu Nadmiar Manganu
Chloroza, bądź plamista tkanka liści powodująca niewystarczającą syntezę chlorofilu.

Chlor (Cl)
Chlor bierze udział w ewolucji tlenu w procesie fotosyntezy i jest niezbędny w dzieleniu się komórek w korzeniach i liściach. Chlor podnosi osmotyczne ciśnienie komórkowe i oddziaływa na regulację porów i podnosi uwodnienie tkanki rośliny. Poziomy niższe niż 140 ppm są bezpieczne dla roślin. Czułe na chlorek rośliny mogą doświadczyć poparzeń czubka lub krawędzi liści w stężeniu około 20 ppm.

Deficyt chloru
Więdnące za sprawą chlorozy liście stają się brązowe. Korzenie stają się karłowate i grube przy końcówkach. Rośliny z deficytem chloru będą jasne i więdnące

Nadmiar chloru
Spalone końcówki i krawędzie liści. Brązowienie, żółknięcie i rozdzieranie się liści. Zmniejszone rozmiary liści i mniejsze tempo wzrostu.

Bor (B)
Biochemiczne funkcje boru są niejasne, lecz dowody wskazują, że bierze on udział w syntezie podstawy dla jednego z formacji kwasów nukleinowych (RNA uracyl). Może brać również udział w niektórych czynnościach komórkowych takich jak podział komórek, różnicowaniu się, dojrzewaniu i oddychaniu. Jest powiązany z kiełkowaniem pyłków.

Deficyt boru
Deficyt boru ukazuje nieprawidłowy wzrost końcówek pędów (często łamliwe). Jednym z najwcześniejszych symptomów jest problem z wydłużanie się korzeni. Końcówki korzeni są spuchnięte i odbarwione. Wewnętrzne tkanki mogą gnić i stawać się żywicielami chorób grzybiczych. Liście pokazują różnorodne symptomy, w które wchodzą: wysuszenie, pogrubienie, zniekształcenia, więdnięcie, plamki chlorozy bądź nekrozy.

Nadmiar boru
Żółcenie się końcówek liści, po którym następuje nekroza na liściach rozpoczynająca się na końcówkach, bądź krawędziach liści i postępująca do środka, po której liść umiera i odpada. Niektóre rośliny są bardzo wrażliwe na gromadzenie się boru.

Miedź (Cu)
Miedź jest elementem składowym wielu enzymów i protein. Pomaga w metabolizmie węglowodanów i w procesie redukcji tlenu.

Deficyt miedzi
Symptomy deficytu to spowolniony lub wstrzymany wzrost z zniekształconymi młodymi liśćmi i obumieranie czubka wzrostu. Młode liście często stają się ciemno zielone i skręcone. Mogą one obumierać lub mogą pojawiać się na nich plamki nekrozy. Wzrost i plon będzie niski. Nadmiar miedzi
Miedź jest potrzebna w bardzo małych ilościach, i szybko pojawia się jej nadmiar jeżeli nie będzie kontrolowana. Nadmiar miedzi może spowodować deficyt żelaza. Wzrost korzenia będzie spowolniony, po którym następuje chloroza żelaza, karłowatość, ograniczone rozgałęzianie, nienaturalne ciemnienie i puchnięcie korzeni.

Molibden (Mo)
Molibden jest częścią dwóch głównych enzymów systemowych biorących udział w procesie przemiany azotu w amon.

Deficyt Molibdenu
Często przejawia się jako chloroza, która powstaje najpierw na starszych liściach, następnie przechodzi na cała roślinę. Rozwija się niewiele liści, które są skręcone, które ewentualnie obumierają. Deficyt molibdenu przypomina z wyglądu deficyt azotu, który w starszych liściach posiada rozwijającą się chlorozę z zawiniętymi krawędziami i wstrzymanym wzrostem. Nadmiar Molibdenu
Nadmiar może powodować odbarwienie liści zależne od gatunku rośliny. Taka sytuacja jest rzadko spotykana ale może nastąpić przez zbieranie się i poprzez ciągle nakładanie się. Używane przez roślinę w bardzo małych dawkach. Nadmiar zwykle nie wpływa na roślinę, lecz konsumpcja wyższych poziomów rośliny przez pasące się zwierzęta może powodować problemy, co sprawi że smak nie będzie zbyt dobry.

Sód (Na)
Sód stymuluje uprawę i w wielu przypadkach służy jako antidotum dla wielu toksycznych soli. Może działać jako częściowy zamiennik w razie deficytu potasu. Nadmiar powoduje toksyczność rośliny lub deficyt innych pierwiastków.

Krzem (Si)
Krzem zwykle występuje w roztworze jako kwas krzemowy i jest w tej formie absorbowany. Gromadzi się jako nawodniona bezkształtna krzemionka obficie występująca na ścianach komórek epidemicznych i na pierwszorzędnych i drugorzędnych ścianach innych komórek. Jest w wielkiej mierze dostępny w ziemi, jak również w mniejszych ilościach w wodzie. Nieodpowiednie dawki krzemu mogą zmniejszyć plon pomidorów nawet o połowę, a także powodować deformację nowych liści i owoców. Jak do tej pory symptomy nadmiaru krzemu nie zostały jeszcze zbadane.

Kobalt (Co)
Kobalt jest elementem zasadniczym pożytecznych bakterii, które wchodzą w reakcje utrwalenia azotu w roślinach strączkowych. Jest komponentem witaminy B12, która jest niezbędna dla większości zwierząt i roślin. Badania wskazują, że może wchodzić w reakcje z enzymami potrzebnymi w formowaniu się związków aromatycznych. Kobalt nie został jeszcze w pełni odkryty, jeżeli chodzi o rozwój roślin, lecz jest on niezbędny dla niektórych zagadnień zdrowotnych zwierząt.