Cykl życia rośliny marihuany
: 11 sie 2017, 21:58
Nasiona konopi indyjskiej reagują już na kilka minut po pierwszym kontakcie z wodą. Malutki embrion, który znajduje się w skorupce nasionka i na pozór w martwym stanie, zaczyna produkować trzy różne substancje chemiczne, które wspomagają wzrost: auksyna, cytokinina oraz giberelina.
Występowanie auksyny zostało udowodnione w korzeniach oraz w końcach łodyg rośliny. Inicjuje ona nowy wzrost oraz jest współodpowiedzialna za formę rośliny. Zapobiega ona również porost niższych łodyg. Cytokinina wspomaga wzrost rośliny wszerz oraz dzielenie się komórek. Giberelina ma wpływ na wzrost łodyg oraz liści. To właśnie te trzy substancje wspomagają kiełkowanie.
W krótkim czasie, zazwyczaj w przeciągu jednego do pięciu dni, w zależności od temperatury i wieku nasion, koniec korzenia przebija skorupkę nasionka. Ten mały korzeń rośnie dalej, staje się coraz większy i absorbuje wodę, jednak jest uzależniony od wszelakich substancji spożywczych znajdujących się w ziarnku nasiona.
Na końcu łodygi pojawia się w końcu para liści kiełkujących (kotyledony). Zgodnie z prawami fizyki i grawitacją korzenie rosną prosto do ziemi. Jak tylko pojawi się pierwszy pęd rośliny, orientuje się ona kierunkiem źródła światła. Liście kiełkujące rozwijają się i wyciągają w stronę światła, przy czym nieraz zachowują jeszcze pękniętą skorupę nasionka niczym kapelusz. Liście kiełkujące zaczynają proces fotosyntezy i natychmiastową produkcję cukru.
Korzenie rosną coraz głębiej w środek rośliny i zaczynają przekształcać wodę oraz składniki odżywcze. Woda i składniki odżywcze przekazywane są do liści, a te produkują cukier, który zostaje przetransportowany dalej do korzeni. Wierzchołek rośliny, czyli zazwyczaj jej nowo wyrośnięta część, znana również pod nazwą merystem wierzchołkowy, oddziela się od liści kiełkujących i bardzo szybko wyrasta do góry.
Gdy tylko pojawi się pierwsza para rzeczywistych liści, również merystem wierzchołkowy staje się bardziej widoczny. W przeciągu kilku dni liście rozwijają się i osiągają swoją całkowitą wielkość, podczas gdy nowa para liści zaczyna być widoczna na wierzchołku rośliny. Druga para liści jest z reguły trzylistna, a kolejna para już pięciolistna.
Gdy tyko wierzchołek rośliny produkuje nowe liście z merystemu wierzchołkowego, to z węzłów zaczynają wyrastać łodygi, to znaczy w tym miejscu, gdzie łodyga, czyli trzon łączy się z łodygą listną. Podczas gdy na trzonie pokazują się nowe łodygi, to te obecne rozwijają się dalej. Nowe łodygi mogą wyrastać na węzłach bocznych łodyg. Jeśli pozostawimy roślinę aby rosła bez jej przycinania, to roślina przyjmie jedną z typowych form - od kształtu choinki aż po kształt krzaczastego trzonu z małymi łodygami, bądź kształt asymetryczny.
Roślina wegetatywnie rośnie dalej, czyli jest ona zbudowana z głównego trzonu, łodyg oraz liści, jednak nie posiada ona jeszcze żadnych pąków do momentu, aż dostanie ona znak ze swojego otoczenia, czym jest skracanie się czasu naświetlania. Oczywiście chodzi tu o zwykłe odmiany, nie o odmiany autofloweringowe, które same zaczynają kwitnąć.
- cykl-zyciowy-rosliny-konopi-3458932.JPG (577.8 KiB) Przejrzano 9999 razy
W krótkim czasie, zazwyczaj w przeciągu jednego do pięciu dni, w zależności od temperatury i wieku nasion, koniec korzenia przebija skorupkę nasionka. Ten mały korzeń rośnie dalej, staje się coraz większy i absorbuje wodę, jednak jest uzależniony od wszelakich substancji spożywczych znajdujących się w ziarnku nasiona.
Na końcu łodygi pojawia się w końcu para liści kiełkujących (kotyledony). Zgodnie z prawami fizyki i grawitacją korzenie rosną prosto do ziemi. Jak tylko pojawi się pierwszy pęd rośliny, orientuje się ona kierunkiem źródła światła. Liście kiełkujące rozwijają się i wyciągają w stronę światła, przy czym nieraz zachowują jeszcze pękniętą skorupę nasionka niczym kapelusz. Liście kiełkujące zaczynają proces fotosyntezy i natychmiastową produkcję cukru.
Korzenie rosną coraz głębiej w środek rośliny i zaczynają przekształcać wodę oraz składniki odżywcze. Woda i składniki odżywcze przekazywane są do liści, a te produkują cukier, który zostaje przetransportowany dalej do korzeni. Wierzchołek rośliny, czyli zazwyczaj jej nowo wyrośnięta część, znana również pod nazwą merystem wierzchołkowy, oddziela się od liści kiełkujących i bardzo szybko wyrasta do góry.
Gdy tylko pojawi się pierwsza para rzeczywistych liści, również merystem wierzchołkowy staje się bardziej widoczny. W przeciągu kilku dni liście rozwijają się i osiągają swoją całkowitą wielkość, podczas gdy nowa para liści zaczyna być widoczna na wierzchołku rośliny. Druga para liści jest z reguły trzylistna, a kolejna para już pięciolistna.
Gdy tyko wierzchołek rośliny produkuje nowe liście z merystemu wierzchołkowego, to z węzłów zaczynają wyrastać łodygi, to znaczy w tym miejscu, gdzie łodyga, czyli trzon łączy się z łodygą listną. Podczas gdy na trzonie pokazują się nowe łodygi, to te obecne rozwijają się dalej. Nowe łodygi mogą wyrastać na węzłach bocznych łodyg. Jeśli pozostawimy roślinę aby rosła bez jej przycinania, to roślina przyjmie jedną z typowych form - od kształtu choinki aż po kształt krzaczastego trzonu z małymi łodygami, bądź kształt asymetryczny.
Roślina wegetatywnie rośnie dalej, czyli jest ona zbudowana z głównego trzonu, łodyg oraz liści, jednak nie posiada ona jeszcze żadnych pąków do momentu, aż dostanie ona znak ze swojego otoczenia, czym jest skracanie się czasu naświetlania. Oczywiście chodzi tu o zwykłe odmiany, nie o odmiany autofloweringowe, które same zaczynają kwitnąć.